เมื่อเรามาถึงจุดสูงสุดของชีวิต ความเหนื่อยล้าทำให้เราเครียดและกดดันตนเอง

เมื่อก่อนอยากรวย แต่เดี๋ยวนี้แค่มีเงินใช้ทุกวัน ไม่มีหนี้ก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีตำแหน่งสูง ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่มีงานให้ทำก็พอ

เมื่อก่อนอยากกินหรู ๆ อาหารอร่อย ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่มีกินทุกมื้อก็พอ

เมื่อก่อนอยากเอาชนะทุกคน แต่เดี๋ยวนี้แค่ทำอะไรให้สำเร็จได้ก็พอ

เมื่อก่อนอยากอวดคนอื่น ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่ผ่านไปได้แต่ละวันก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีบ้านใหญ่ ๆ สวย ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่มีที่นอนสบาย ๆ ก็พอ

เมื่อก่อนอยากไปท่องเที่ยวที่ไกล ๆ หรู ๆ อยู่สบาย ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่ได้ออกไปสวนสาธารณะใกล้บ้านก็พอ

เมื่อก่อนอยากให้คนชื่นชม นับหน้าถือตา แต่เดี๋ยวนี้แค่มีคนจำได้ก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีฝันสวยหรู ดูดี มีอนาคต แต่เดี๋ยวนี้แค่ตื่นได้ทุกเช้าพร้อมลมหายใจก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีบริวาร มีลูกน้อง แต่เดี๋ยวนี้แค่มีอวัยวะครบและใช้งานได้ครบก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีรถเก่งหรู ๆ สมรรถนะดี ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่ยังเดินทางไปมาได้ก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีลูกเรียนหนังสือเก่ง ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่เขาเป็นคนดีของสังคมก็พอ

เมื่อก่อนอยากมีที่ดินแปลงใหญ่ ๆ แต่เดี๋ยวนี้แค่มีกระถางต้นไม้อยู่แค่ในระเบียงก็พอ

เมื่อชีวิตคนเรามาถึงจุดสูงสุดของชีวิต ความเหนื่อยล้าจากความอยากที่เกินพอดี มันทำให้เราเครียดและกดดันตนเอง ให้มีให้เป็นไปตามความอยาก

แต่แท้ที่จริงแล้ว ทุกอย่างแค่พอก็ดีแล้ว เหล็กจะแกร่งได้ ต้องผ่านไฟ ใจคนจะแกร่งได้ ต้องผ่านอุปสรรค

บางครั้งความเจ็บปวด จำเป็นสำหรับการเติบโต

ความล้มเหลว จำเป็นสำหรับการเรียนรู้

ความสูญเสีย จำเป็นสำหรับการได้มา

บทเรียนสำคัญของชีวิต มักมาผ่านความทุกข์

เหล็กที่ผ่านไฟ ย่อมแข็งแกร่งขึ้นฉันใด

ใจคนที่ผ่านอุปสรรคมาอย่างมากมาย ย่อมไม่หวั่นไหวต่อปัญหาฉันนั้น

อย่าบ่นว่าชีวิตนี้มีแต่ปัญหา เพราะโลกจะส่งแบบทดสอบแบบเดิมมาซ้ำ ๆ

จนกว่าเราจะผ่านมันไปได้ แล้วโลกก็จะส่งโจทย์ใหม่มาให้คุณอีก ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่

ในช่วงชีวิตหนึ่งของคน ๆ หนึ่ง แม้ความสำเร็จจะโชติช่วงดั่งแสงไฟสาดส่อง

แม้ความล้มเหลวจะขมขื่นดั่งบอระเพ็ด

แม้จะมีสิ่งที่เสียใจมากแค่ไหน มีความทุกข์ความโศกมากเพียงใด

โชคดีหรือโชคร้ายอย่างไร ทุกสิ่งล้วนเป็นทางผ่าน สักวันมันก็กลายเป็นอดีต

แต่คุณความดีจะเป็นดั่งแสงไฟที่คอยส่องทางให้คนอื่นในค่ำคืนอันมืดมิด

ไม่มีชีวิตของใครที่ง่ายกว่าใคร ไม่มีชีวิตใครยืนยาวกว่าใคร

ทำดี แม้อายุสั้นก็ถือว่าใช้ชีวิตได้คุ้มค่า

เราต่างก็เป็นดั่งแสงไฟ ได้จุดประกายให้ชีวิตใครแล้วหรือยัง

เราต่างก็เป็นดวงดาวที่มาจากฟากฟ้า สักวันดวงดาวย่อมเปล่งประกายอีกครั้งเมื่อคืนสู่ฟากฟ้า

ที่มา : Forward Line, จิตตฤณ